Nieuwjaarsconcert met Harmonie Wageningen

Zondag 11 januari 2015 mocht ik weer eens op de planken met een fors orkest. Ik heb een voorliefde voor grofstoffelijk toeterwerk, waarschijnlijk afkomstig uit de periode dat ik veel in Big Bands speelde.
Harmonie-orkesten hebben doorgaans geen gitaristen in hun midden, vandaar dat ik me graag laat inhuren als men stukken selecteert waarin de (vaak elektrische) gitaar een prominente rol speelt. Ditmaal was het raak met de Wageningse Harmonie.

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat we in september een openluchtconcert op het Hooilandplein zouden doen. Door buitengewoon barre weersomstandigheden op dat moment ging dat feestje echter niet door. Gelukkig is de organisatie van orkest en buurtvereniging gelukt om een alternatief te organiseren, en wel indoor in sporthal De Aanloop.

Ik mocht het podium op met de ouverture van Tommy, de rock opera van The Who. Gezien mijn verleden met dit stuk samen met Sempre Sereno schudde ik die natuurlijk zo uit mijn mouw. Of toch niet? Timing in een orkest is altijd anders… 😉

Bij de Evita suite mocht ik even terug in de knusheid van het orkest, maar bij Queen’s Innuendo was het voluit knallen!!! Om ervoor te zorgen dat niemand iets zou missen, had men zelfs een solo-podiumpje voor me gemaakt, waar ik mooi in het zicht stond. 😛

Na Innuendo meteen gas terug voor een intiem trio-moment met zangeres Lucy Straathof en Henk Hoogendoorn op bas. Heel klein, heel breekbaar en het kwam er in een zalige flow uit. Dat merkte ook de aanwezige burgervader, die me achteraf kwam complimenteren met mijn arrangement. Niet verkeerd!

Al met al weer een belevenis. Ik heb genoten van het orkestrale geweld om me heen en de strakke en professionele voorbereiding. Mooi man! Hier kun je me voor wakker maken. En dan heb ik het nog niet eens over alle oude Wageningse kennissen die ik na jaaaaren weer eens tegenover me kreeg. 🙂