De Tommy Sessies – 4. Fysieke vereisten van de hedendaagse muzikant
Goeiemorgen! Dat was hard werken!
Deze week hebben we voor het eerst met een aantal zangers gerepeteerd. Het is verrassend en verfrissend om de lijnen nu op hun plek te laten vallen, niet in de laatste plaats omdat de teksten zijn vertaald in het Nederlands.
Voor de zangers zal het ook wel even wennen zijn geweest om nu niet met enkel pianobegeleiding te moeten zingen. Nu moesten ze zich staande houden in het geweld van een mega-ensemble van bas-gitaar-drums, twee keyboards, twee violisten en vijf blazers. En dan ontbraken er nog gitarist René en onze pianoman Geert!
Gelukkig liep alles soepel. Eerdere repetities waren soms stroef en dan is hard werken een crime. De laatste repetitie stond echter als een huis en dan ga je toch met een voldaan gevoel naar huis.
Muzikaal is Tommy een vrij stevig stuk, met name voor de band. Er zijn weinig tussentijdse spelstukken en de muziekstukken vloeien vrijwel allemaal naadloos in elkaar over. Dat betekent dat je enorm moet anticiperen op wat er na een stuk gaat komen. Ikzelf moet nogal eens van (akoestische naar elektrische) gitaar wisselen. Met name als er stukjes geschrapt worden in de partituur en je nog maar 5 maten (waarvan één 2-kwart, en uiteraard géén vamp..) over hebt om dat te doen levert dat soms hilarische taferelen op.
Iets anders is dat het fysiek best zwaar is. Waar blazers en violen regelmatig even achteruit kunnen leunen en pauzeren, is de ritmesectie vrijwel continu in de weer. Toetsenisten kunnen nog op een krukje zitten, maar ik wil blijven staan. De gitaarwissels en het tapdansen op mijn pedalenbak om bijtijds de juiste geluiden te kunnen produceren zijn daar natuurlijk debet aan, maar visueel moet je een gitarist ook zien staan. Zeker in deze context.
Waar ik bij de eerste repetities – door pure onwennigheid – aan het einde kramp in mijn poten had als ik de akoestische Pinball Wizzard riffs eruit moest persen, speelde ik aan het einde van de afgelopen repetite helemaal op mijn tandvlees. Ik zal nog aan mijn muzikale conditie moeten gaan werken wil ik dit in mei vier avonden achter elkaar gaan volhouden!
Godzijdank weet ik mijn instrumentarium bovengemiddeld bespeelbaar af te stellen (hè Marieke?), anders weet ik niet hoe ik e.e.a. vol zou moeten kunnen houden.
Komend weekend repetiteweekend met alle spelers! Kep er zin in!
I’ll keep you posted!
Geef een reactie