On the road

Iedereen weet dat het leven van toevalligheden aan elkaar hangt. Toeval is een manier van God om anoniem te blijven, zei Mulisch al eens. Mooie gedachte…

De laatste tijd kwamen weer een paar dingen mooi bij elkaar, door toeval. Centraal thema hierbij is de oude volkswagen camper van Hans Willers a.k.a. Diftong, een bevriend singer-songwriter waar ik graag mee optrek. Zijn campertje – ook wel bekend als de Diftong Utility Vehicle – is zijn belangrijkste vervoermiddel als er veel zooi mee moet, en dat heb je met muzikanten al snel. Zo heb ik er al menig genoeglijk uurtje in doorgebracht, en omdat het apparaat niet bijster snel was liep het aantal uren al snel op. Dat biedt mogelijkheden: op weg naar Hoorn voor A Short Music Walk gaf me dat de gelegenheid om drie nummers die ik eigenlijk op gitaar zou spelen in te studeren op mandoline, hetgeen me een paar flinke epifanieën opleverde ten aanzien van mandolinetechniek en -spel. Waardevol.

Het mag bekend verondersteld worden dat ik veel tijd on the road doorbreng, en dat ook een deel van mijn tekstuele inspiratie daar naar boven komt. Zo ook in de Volkswagenbus. Op de terugweg uit hetzelfde Hoorn keek ik naar buiten terwijl we Amsterdam Noord en Diemen passeerden, niet het meest esthetisch verantwoorde idyllische landschap in mijn ogen. Ik verlangde ineens enorm naar onze terugkeer naar het platteland (van Ede, nota bene). Inspiration struck, en ik pende de eerste regels neer van wat later Go Back (to the country) werd, een Lohuesiaans lied over dat verlangen naar rust, ruimte en gebrek aan hektiek.

Toen Hans me vroeg of ik hem wilde begeleiden bij de CD presentatie van zijn nieuwe album The Rocket Swing, gaf hij mij een exemplaar van zijn plaat, dat opent met het aanstekelijke ‘Vintage Van’. Jazeker, de Volkswagen in kwestie. Het lied gaat over de informatie-overload van het moderne leven en het daaraan kunnen ontsnappen door met je ouwe camper de ruimte en rust op te zoeken. In feite hetzelfde gevoel dat ik met Go Back wilde vatten. Toeval? I think not…

Luister hier naar Vintage Van: http://www.cdbaby.com/cd/diftong4/VintageVan

Het derde deel van het drieluik betreft de hoesfoto voor de nieuwe CD van Live Poets Society. De foto hieronder heb ik gemaakt terwijl we met z’n drieën (Hans, Peter en ik) afreisden naar een double bill optreden in De Bakkerij in Castricum. Toen we in Veenendaal de A12 opdraaiden scheen de zon ons recht in het gezicht (sorry, zon) wat een prachtig tafereeltje opleverde. Met een snelle Snapseed edit maakte ik het geheel nog een tandje dramatischer. Deze plaat staat inmiddels al een poosje bovenaan het lijstje als hoesfoto voor onze plaat, die The Road Ahead zal gaan heten. En de titelsong daarvan gaat ook weer deels over dat verlangen naar het losbreken uit de smorende hektiek.

 

Inmiddels is Diftong Utility Vehicle niet meer. Helaas. Met aalscholverallure heeft hij de geest gegeven (ingewijden weten wat ik bedoel), maar hij blijft in onze herinnering. In de verhalen van Hans, en nu dus ook in mijn liedjes. Divine inspiration or coincidence? You tell me.