Monocultuur

Mijn broer Han Hazewindus is regisseur. Hij vroeg me of ik ik wat muziek wilde opnemen voor zijn productie “Monocultuur” in 2007. In het programma is een plottwist aan de orde, die wordt verbeeld met een catwalk. Dit muziekstuk wordt daarbij gebruikt, evenals bij het ophalen van het applaus en wanneer het publiek het theater verlaat. Arme mensen, ze zullen nog dagen met mijn slide thema in hun hoofd hebben gelopen… 😉

Han’s aanwijzingen waren simpel: “Ga uit van dit Daft Punk stuk. Ik zou er een Chic Le Freak ritmegitaar in willen hebben en voor de rest doe je maar wat leuks.” Allright! (N.B. Daft Punk ging pas in 2013 met Nile Rodgers in zee, we waren onze tijd dus weer eens ver vooruit.)

Okay, het Chic gitaartje was een done deal, ik stopte er wat neurotische slidegitaar in en werkte van daaruit verder.

Een paar details: ik speelde de synthetische gitaar-viool in Santana-stijl op hoog volume, oneindige sustain makend via mijn feedbackende versterker. de rest is allemaal met koptelefoons gedaan, dus verder geen klachten van de buren. 😛
In het vervormde gitaargeluid zit ook een leuke truc: ik switch van een licht detuned (+4, -6 cents) stereo leadgeluid naar een geharmoniseerd (-kwart, +terts) geluid met exact dezelfde stereo spreiding. Dat levert een geweldig stereo effect op met koptelefoons! Het gedetunede geluid is een typische Eddie Van Halen of Steve Lukather truc, het verbreedt je geluid enorm zonder vervelende, statische of storende modulatie.

Gitaarpartijen opgenomen op 1 mei 2007

Gitaren en patches:
Danelectro 56-U2
– slide: Fender Tweed
– ‘Chic’ ritme: Roland JC120
Ibanez Frank Gambale FGM-100
– heavy rythm: Boss DS1 into Marshall 1959, chorused
– lead: Boss Metal Zone into JC120, detuned & harmonized
– infinite sustain: Ibanez Tubescreamer into Marshall 1959 I+II

Versterkers: Boss GT-6 direct, of geleid via een Marshall 8008/Kitty Hawk op belachelijk volume voor de oneindige sustain partijen.
Opgenomen en geedited in CakeWalk
Mix door Han Hazewindus